In september 1786 kwam Lidt de Jeude met zijn exercitiegenootschap uit Tiel de patriotten in Wijk-bij-Duurstede steunen om te voorkomen dat het stadje hetzelfde zou overkomen als Hattem en Elburg. In mei 1787 vreesde Van Lidt de Jeude dat Wijk niet te verdedigen was en verliet de stad met zijn manschappen. Na zijn vlucht naar Frans-Vlaanderen in 1787 was hij in 1791 de eerste Nederlander die lid werd van de Société des amis de la Constitution (de Jacobijnen) in Sint-Omaars, omdat hij Frans sprak. J. Rosendaal heeft meer exacte details.

Deze sociëteit is na enkele maanden n.b. samen gegaan met de plaatselijke Feuillants en niet met het zustergenootschap in Parijs. Eind 1792 vertrok hij naar het front om Dumouriez, die zich in de buurt van Luik bevond, te steunen. Vervolgens lijkt niet te zijn toegelaten tot de club van Hollandse Sans-Culotten in Sint-Omaars, vanwege zijn gematigde houding in het Légion Batave of steun aan Dumouriez die Marat and Robespierre aanviel en herstel van de monarchie eistte.